ශුක්‍රාණු යනුවෙන් හැදින්වෙන්නේ පුරුෂයන්ගේ වෘෂණ වල සෑදෙන කුඩා සෛල වර්ගයක්. මේ ශුක්‍රාණු, පුරුෂ ප්‍රජනක පද්ධතියේ ඇති තරල වර්ග සමග මිශ්‍රවී, ලිංගික සුරාන්තයකදී ශිෂ්ණයෙන් පිටතට පැමිණෙනවා. සුරාන්තයකදී පිටවන ශුක්‍ර තරලයේ ශුක්‍රාණු මිලියන ගණනක් තිබෙනවා. ගැබ් ගැනීමක් සදහා අවශ්‍ය වන්නේ ඉන් එක් ශුක්‍රාණුවක් පමණයි.

ඩිම්භ ජීවත් වන්නේ ඩිම්භ කෝෂ තුළයි. ස්ත්‍රියකගේ ඔසප් චක්‍රය ක්‍රියාත්මක කරවන හෝමෝන මගින් මාසයකට වරක් මේ ඩිම්භ එකක් දෙකක් මෝරනවා. ඉන් අදහස් වෙන්නේ ඒ ඩිම්භ සංසේචනය සදහා සුසුදු තත්ත්වයට පත් වෙනවා යන්නයි. මේ අතරතුරෙදී, ඔසප් චක්‍රයේ හෝමෝන මගින් සංසේචනය වූ ඩිම්භය ගර්භාෂ බිත්තියේ තැන්පත් වීම සදහා සූදානම් කරන්න ගර්භාෂ බිත්තිය ඝණ පටලයක් බවට පත් කරනවා.

ඔසප් චක්‍රයේ අඩක් පමණ ගත වෙන විට මේ මෝරපු ඩිම්භ ඩිම්භකෝෂයෙන් පිට වනවා. එය හදුන්වන්නේ ඩිම්භනීහරණය නමින්. ඒ පිට වූ ඩිම්භ පැලෝපීය නාලය අග තියෙන කුඩා තන්තු මගින් පැලෝපීය නාලයට ඇතුළු කර ගන්නවා. ඒවා පැලෝපීය නාලය දිගේ ගර්භාෂය දක්වා ගමන් කරනවා.

ඩිම්භකෝෂයෙන් පිටතට පැමිණි මේ ඩිම්භ ශුක්‍රාණුක් ඇත්දැයි සොයමින් පැලෝපීය නාලයේ සහ ගර්භාෂයේ පැය 12-24ත් අතර කාලයක් ගත කරනවා.

ශුක්‍ර තරලය යෝනි මාර්ගයට ඇතුළු වුණොත්, එහි ඇතු ශුක්‍රාණු වලට ගැබ් ගෙල හරහා පිහිනා යන්න පුළුවන්. ශුක්‍රාණු පැලෝපියන් නාලය දක්වා ගෙනි යන්න ගර්භාෂය සහ ශුක්‍රාණු සහයෝගයෙන් ක්‍රියා කරනවා. ඩිම්භයක් සහ ශුක්‍රාණුක් යන දෙකම එක විටදී පැලෝපියන් නාලයට පැමිණියොත් ශුක්‍රාණුව ඩිම්භය ඇතුළට රිංගා ගන්නවා. එය හැදින්වෙන්නේ සංසේචනය නමින්. සංසේචනයට ඩිම්භයක් සොයමින් දින 5ක් පමණ රැදී ඉන්න ශුක්‍රාණු වලට පුළුවන්. සංසේචනය ක්ෂණිකයෙන් සිදු වන දෙයක් නොවෙයි.

ශුක්‍රතරලය යෝනි මාර්ගයට ඇතුළු වීමේ සිට (බෝහෝ විට මෙය සිදු වන්නේ ලිංගික ඇසුරකින්. ලිංගික බලහත්කාරකමකදී ද ශුක්‍ර තරලය යෝනි මාර්ගයට බැහැර කිරීමට ඉඩ තිබෙනවා) සිට දින 5ක් දක්වා ශුක්‍රාණු වලට ගර්භාෂයේ සහ පැලෝපීය නාලයේ රැදී ඉන්න හැකි නිසා ලිංගික ඇසුර සහ සංසේචනය අතර කාලය දින 5ත් දක්වා දිගු වෙන්න ඉඩ තිබෙනවා.

සංසේචනය වූ ඩිම්භය පැලෝපීය නාලය දිගේ ගර්භාෂය වෙත එනවා. එය කුඩා සෛල වලට කැඩෙමින් සෛල ගුලියක් බවට පත් වෙනවා. මේ සෛල ගුලිය ගර්භාෂයට එන්න දින 3-4ක් ගත වෙන්න පුළුවන්. තවත් දින 2-3ක් ගර්භාෂයේ පාවෙමින් ඉන්න මේ සෛල ගුලිය ගර්භාෂ බිත්තියේ ඇලුණොත් ගර්භණීභාවයක් හට ගන්නවා. සෛල ගුලියේ ඇතුළත සෛල වලින් කළලය වර්ධනය වනවා. වැදෑමහ බට පත් වන්නේ සෛල ගුලියේ පිටත සෛලයි. මේ වන විට ශරීරය ගර්භණී හෝමෝන ශ්‍රාවය කරන නිසා ගර්භාෂ බිත්තිය ගැලවීම වළක්වනවා. ගර්භණීකාලයේදී ඔසප් වීම නවතින්නේ මේ නිසා.

ඩිම්භයක් හා ශුක්‍රාණුවන් හමු නොවූ අවස්ථාවක හෝ සංසේචිත ඩිම්භය සෛල ගුලියක් බවට පත් වී ගර්භාෂ බිත්ත්යේ තැම්පත් නොවූ අවස්ථාක, ඝණව වැඩුණු ගර්භාෂ බිත්තිය ගර්භාෂයෙන් ගැලවී යෝනි මාර්ගයෙන් පිට වෙනවා. එය ඔසප් වීම ලෙස හදුන්නවා.

යෝනි සංසර්ගය මගින් ස්වභාවිකම ගැබ් ගැනීමක් සිදු වනවා. එසේ ස්වභාවිකව ගැබ් ගැනීමක් සිදු නොවන යුවල වලට යුක්තාණු තැම්පතුව (IVF) වැනි නවීන ප්ජනන සේවාවන් ලබා ගැනීමට පුළුවන්. නමුත් මේ සේවාවන් මිළ අධිකයි. දෙමව්පියෙකු වීමට ආශා කළත් ගැබ් ගැනීමක් හට නොගන්නා අපට දරුවෙකු හදා වඩා ගැනීමටද නීතියෙන් ඉඩ තිබෙනවා.